چه زمانی برای جداسازی محل خواب کودک مناسب است

کودکان بالای سه سال معمولاً در برابر جدا شدن جای خواب‌شان از والدین واکنش‌هایی نشان می‌دهند به همین دلیل یکباره  و ناگهانی نمی‌توان جای آنها را از اتاق والدین جدا کرد؛ طبیعی است که وقتی کودک با محیطی انس بگیرد و مفهوم ترس و تاریکى را متوجه شود به سختی می‌توان او را به اتاقی فرستاد که در آن تنها باشد و تنها بخوابد.

جداسازی محل خواب کودکان یک نیاز دو طرفه است،   والدین باید توجه کافی داشته باشند که محل خواب کودک خود را در سن زیر سه سال جدا کنند چرا که هم کودک هم والدین نیاز به این جدا شدن دارند؛ برای علاقمند کردن کودک به اتاقش  سعی کنید به اتاق او برسید و وسایل و اسباب‌بازی‌هایی را که او دوست دارد در آن قرار دهید، ساعاتی در روز به همراه کودک در اتاق او بنشینید و سعی کنید تمام قسمت‌های اتاق را به او نشان دهید و با او در اتاق بازی کنید.

 

اضطراب جدایی به طور طبیعی معمولا در شش ماهگی ظهور می‌کند و مناسب‌ترین سن براي جدايي اتاق كودك، نیز همین زمان است. این جداسازی بسته به شرایط کودک(میزان وعده‌های شیر در نیمه شب)ممکن است تا یکسالگی ادامه دار باشد اما در صورتیکه تا بعد ازیکسالگی همچنان جداسازی اتفاق نیفتاده است، لازم است براي جدايي او اقدام شود.

اگر کودک نسبت به عمل جدایی واکنش ترس نشان می‌دهد، مدتي را در اتاق او، كنار تخت او و بدون تماس پوستي تا صبح بخوابيد. اگراو عادت به تماس پوستي با شما دارد،  خواندن كتاب، عروسك يا وسيله ديگري را جايگزين كنيد.

پیشنهاد میشود چیدمان اتاق كودك ساده باشد، گاهي اتاق پر از عروسك در شب برای کودک ترسناک است.

اگر کودک بالای چهارسال است، از جدول ستاره يا برچسب يا جايزه براي تشويق استقاده كنيد. هر روزي كه در تخت خودش بيدار شديك برچسب دريافت كند.

بهترین زمان برای جداسازی اتاق کودک

بهترین زمان برای جداسازی اتاق کودک 12 تا 18 ماهگی است زیرا در این سنین کودک، هنوز به والدین وابستگی پیدا نکرده و ترس از تاریکی برایش نا مفهوم است. برخی از افراد می گویند کودکانی که مادر شاغل دارند بهتر است تا سن سه سالگی در تختی جداگانه در اتاق خواب مادر بخوابند و این مسالههیچ مشکلی ایجاد نمی کند.

 

تاثیر جدا کردن اتاق خواب کودک

جدا نمودن اتاق خواب کودک از پدر و مادر تا 4 سالگی تاثیرات زیادی در رفتار او می گذارد. دو نمونه از این تاثیرات عبارتند از:

تاثیر اول

جدا نمودن اتاق خواب کودک سبب می شود اعتماد آنها نسبت به والدین بیشتر شود و کودکان حتی زمانی که والدینشان در کنار آنها نیستند احساس امنیت کنند.

تاثیر دوم

جدا نمودن اتاق خواب کودک موجب تقویت حس استقلال در کودک می شود و با این روش کودک احساس میکند فضای شخصی و مخصوص به خود را دارد و میتواند خود مستقلا در اتاق خود بخوابد.

 

زمان جدا کردن اتاق کودک

جدا کردن اتاق خواب کودک پیش از شش ماهگی ممنوع

قبل از سن 6 ماهگی نباید اتاق خواب کودک را از والدین جدا نمود زیرا تا قبل از 6 ماهگی ، نوزاد آسیب پذیر است و همچنین به تغذیه از شیر مادر در طول شب نیاز دارد .

پس از شش ماهگی باید برای جدا نمودن تخت کودک از تختخواب پدر و مادر به تدریج اقدام کرد ، بدین صورت که ابتدا تختخواب کودک را با فاصله ای مناسب نسبت به تختخواب پدر و مادر قراردهید اما نباید کودک را در اتاقی جدا خواباند.

جدا خوابیدن کودکان، به اجتماعی شدن او کمک می نماید و اگر این اتفاق به تعویق افتد باعث ایجاد وابستگی بیمارگونه ای در کودک می شود.

 

جدا کردن اتاق خواب برای کودکان بالای 3 سال

برای جدا کردن اتاق خواب کودک سه ساله بهتر است صبور باشید و با صحبت و توضیح او را قانع نمایید که در اتاق خودش بخوابد. اگر کودکتان در نیمه های شب بیدار شد و به اتاق شما آمد مجدد او را به اتاقش ببرید و در کنار تخت او بمانید تا بخوابد . اگر کودک هر شب این کار را با تاخیر انجام داد، با تاخیر به اتاق او بروید و هفته ای یک بار به او اجازه دهید کنار شما بخوابد.

 

بهترین سن جدا کردن اتاق کودک

جدا کردن اتاق خواب برای کودکان بالای 5 سال

برای جدا کردن اتاق خواب کودک 5 ساله لازم است به تدریج این کار را انجام دهید به طوری که ابتدا تخت او را جدا از تخت خودتان قرار دهید و سپس تخت او را به اتاق دیگر منتقل کنید .

اگر کودکتان برای خوابیدن کنار شما اصرار ورزید ، در مقابل این اصرار مقاومت کنید و سعی کنید با سرگرمی های مختلف او را به اتاقش ببرید.

 

هنگامی که قانونی را در خانه وضع می کنید ، حتما آن را در خانه اجرا نمایید تا کودک جدیت شما را دریابد . در برخی خانواده ها سابقه مشکلات روانی وجود دارد بنابراین احتمال بروز این مشکل درکودک هم هست و با جدا کردن او این حالت در او تشدید می شود.

 

شرایط روحی کودک خود را در نظر بگیرید

اگر کودکتان دچار اضطراب جدایی بود حتما تحت نظر یک مشاور تصمیم به جدا کردن تخت او بگیرید و خودتان فرزندتان را تحت فشار نگذارید . توجه داشته باشید در صورت جدا نمودن اتاق خواب کودکانی که اضطراب جدایی دارند ، برخلاف تصور برخی از والدین این مشکل تشدید می شود.

 

جدا کردن اتاق خواب نوزاد

مادر از لحاظ روحی آماده باشد

برای جدا کردن اتاق کودک همراهی والدین بخصوص مادر نیاز است . آرامش مادر در این زمینه سبب می شود تا کودک هر چه سریعتر این مشکل حل شود.

توجه داشته باشید هنگامی که کودکتان را در تختش خواباندید کنارش و یا در تختخوابش دراز نکشید ، بلکه کنار تخت او بنشینید و با قصه گویی به او کمک کنید تا بخوابد .

هنگامی که می خواهید کودکتان را بخوابانید ، وجه مو یا دست خود را در اختیاراو قرار ندهید و اجازه دهید کودکتان خودش مستقلا به خواب رود . برخی والدین با خوابید کودک 5-6 ساله خود کنارشان مشکلی ندارند اما اتفاقا این یک اشکال بزرگ است که باید بررسی شود.

اتاق کودک را تاریک و بدون نور نگذارید

این متخصص اطفال با اشاره به اینکه باید به کودک تمام قسمت‌های ناشناخته اتاق را نشان داد، افزود: اگر اتاق کودک کمد دیواری یا قسمت‌های ناشناخته‌ای دارد، آنها را به کودک نشان دهید و سعی کنید علاقه‌ای بین کودک و اتاق شخصی‌اش برقرار کنید؛ اتاق کودک هرگز نباید تاریک و بدون نور باشد تا بتواند به راحتی و بدون ترس به اتاق شخصی‌اش علاقه‌مند شود و آنجا را بپذیرد.

محتشمی تشریح کرد: در حین بازی و هنگامی که کودک خسته می‌شود او را در همان اتاق بخوابانید و در کنارش بمانید تا کامل به خواب رود؛ در طول روز برای بازی کردن، فرزندتان را به اتاق خودش هدایت کنید و به او بگویید که در همان اتاق می‌تواند بازی کند و نباید وسایل بازی‌اش را به خارج از اتاق بیاورد.

 

آرامش خواب کودک در اتاق‌ والدین را از بین ببرید

وی تصریح کرد: وقتی که کودک در اتاق‌تان می‌خوابد سعی کنید به صورت هدفمند آسایش او را از بین ببرید مثلا جای خواب او را تنگ کنید،  اگر با اعتراض کودک مبنی بر تنگ بودن جای خوابش مواجه شدید می‌توانید با خونسردی به او بگویید که یک تخت خالی در اتاقش منتظر اوست و این جای تنگ انتخاب خودش است.